Kelime-i tevhid, ilahi bir dil ve KUN/ OL! Emrinin ruhuna has bir hitaptır. Cenabı Hakk KUN! Emrinden önce kendisi kendisinde idi. Bilinmeyen gizli varlıktı. Buna gaybi mutlak ya da yalnız VÜCUD da denir. Ne zaman ki Cenabı Hakk zatından sıfatına coşarak KUN dedi, ilahi sıfatı tecelli ederek, yüce varlığı ve Rab’lığı bilindi. İşte o zaman Cenabı Hakk “LA İLAHE İLLALLAH” hitabı ile varlığını ve birliğini ortaya koymuş “MUHAMMEDUN RESULALLAH” demekle de anlam ve maksadı beyan edilmiştir.Bu durumda tevhid anlayışı şöyle yerini buldu: “LA İLAHE” demekle sıfatının belirişinden önceki varlığı beyan edilmiş, “İLLALLAH” demekle de varlığı tecelli ettikten sonraki durum ifade edilmiş oluyor. “MUHAMMEDUN RESULULLAH” ile de varlığına delil olarak bilinmesi ve tasdik edilmesi isteniyor, hükmünün icrasının olduğu anlatılmış oluyor. Bu da O’nun Rahmet ve Şefaat edici olduğunu müjdeleyerek sanatındaki hikmetini açıkça beyan etmiş oluyor. İnsan benim sırrım, Ben de onun sırrı; böylece hem mutlakıyetini insanların kutsal yapısında tanımak hem de insanın sırrıyım demesiyle de, zati aslını insanın vasfında müjdeliyor.

The word of the Tawhid (oneness/unity) is a divine language and a discourse unique to spirit of the order Kun (Be). Before ordering Kun (Be), Almighty God himself was in himself. He was an unknown hidden entity. It is called unseen of the infinite (gaybı mutlak) or it is solely called existence / body. When Almighty God said Be (Kun) exultingly from his existence to his attributes, by the manifestation /revealing of his divine attributes, his almighty existence / presence and his Godship / divinity come to be known. Then, Almighty God has revealed his existence and unity by the statement ‘There is no god but God’ (“LA İLAHE İLLALLAH”), the meaning and purpose also have been declared by the word Muhammad is God's Messenger (MUHAMMEDUN RESULALLAH”). In this case, the concept of Tawhid located as: by saying ‘’there is no god’ (LA İLAHE) the existence of God prior to appearance of his attributes has been declared, by saying ‘but God’ (“İLLALLAH”) , the situation after revealing of his existence has been expressed. By the term ‘’Muhammad is God's Messenger ‘’(MUHAMMEDUN RESULALLAH”) has been requested to be known and approved as an evidence for his existence and the execution of his sentence is explained. This clearly declares the wisdow of his art by heralding that he is merciful and interceding. The human is my secret, I am also his secret; thus, he both recognize his absolutism in the sacred structure of people and by saying I am the secret of human, is heralding his essence in the qualifacation of the person.